مردان زیر آب!
در سال‌هایی که هنرمندان پیشرو جهان، بخصوص در گرایش هنر پاپ، به سوی رسانه‌های جدید، تصاویر عکاسانه و زبان بصری تبلیغات تجاری گرایش داشتند، ''دیوید هاکنی'' همچنان بر نقاشی متمرکز بود. او نقاش‌ترین هنرمند پاپ در انگلستان و امریکا است و کارهایش تاثیر قاطعی بر تجدید حیات نقاشی فیگوراتیو برجای گذاشتند. آفرینش‌های او جزو پرطرفدارترین و گران قیمت‌ترین آثار نیم قرن گذشته هستند. فروش تابلوی بسیار مشهور او ''پرتره یک هنرمند'' در حراج اخیر کریستیز به قیمت ۹۰ میلیون دلار، رکورد گران‌ترین اثر هنری یک هنرمند زنده در یک حراج را به نام وی رقم زد. (رکورد گران‌ترین اثر یک هنرمند زنده خارج از حراج، کماکان متعلق به جاسپر جانز است که تابلوی پرچم او به قیمت ۱۱۰ میلیون دلار به فروش رسیده است.)
به گزارش هنر ام‌روز، دیوید هاکنی در سال ۱۹۶۴ به امریکا سفر کرد و درخلال اقامت در لس‌آنجلس، تحت تاثیر جاذبه فریبنده و رواج فرهنگ خوشی‌پرستی قرار گرفت که با روحیات زادگاهش در انگلستان بسیار متفاوت بود. نماد این رفاه‌طلبی استخر شنا در حیاط خانه‌های ویلایی بود که در انگلستان پدیده‌ای تجملاتی تلقی می‌شد. وی سپس آتلیه‌ای در سانتامونیکا اجاره کرد، یک دوربین پولاروید خرید و شروع به عکاسی از طبیعت این شهر و محیط زندگی مردان مرفه آن کرد. لس‌آنجلس یا شهر فرشتگان با یک مدرنیته جوان، جذابیت تصنعی و ساختمان‌های آیکونیک، هاکنی رو مجذوب خویش ساخت. او برای بیان مشاهدات خود، ده تابلوی بزرگ بر اساس عکس‌هایش نقاشی کرد تا جلوه‌هایی از زندگی آکنده از کام‌جویی در فضاهای مدرن و محیط اغواکننده این شهر را به تصویر درآورد. عنصر اصلی این تابلوها، یک استخر بزرگ با مردی در حال شنا یا استراحت در کنار آن است که صحنه ایست نمادین از مفهوم رفاه و برخورداری در نوعی زندگی کالیفرنیایی. استخرها در عین حال درباره تکنیک‌های ارائه امواج آب بودند و مردان زیر آب که با یک زبان کنایه‌ای به تصویر درآمده‌اند.
پرتره یک هنرمند یا ''استخر با دو فیگور'' که بارها در موزه‌ها و نمایشگاه‌ها به نمایش درآمده و روی جلد کتاب‌های وی درج شده، یک بازنمایی شخصی است از ترکیب سطوحی تخت برای ارائه فضایی عمیق در پارادوکسی از جنبش و آرامش. این اثر، همانند سایر نقاشی‌های هاکنی از منظره بیرونی خانه‌های ویلایی کالیفرنیا، نشان می‌دهد که او نیز مشابه پیشگامان هنر پاپ، نوعی نقاشی مبتنی بر تصویرگری عکاسانه را دنبال می‌کند. تابلو بر مبنای دو عکس فوری پولاروید منطبق برهم کار شده؛ تصویر مردی درحال شنا کردن در زیر آب و تصویر دوست هنرمند هاکنی، پیتر شلزینگر، ایستاده در حال نگاه کردن به شناگر. هر دو عکس توسط هاکنی گرفته شدند؛ اولی در لس‌آنجلس و دومی در لندن. وی سپس این دو عکس را باهم ترکیب و آن را بارها نقاشی کرد که این اثر نسخه نهایی این تلاش متعلق به ۱۹۷۲ است.
منبع: کانال تلگرامی علیرضا سمیع آذر