"حسن روح الامین" نوعی از نگاه را به نقاشی آیینی وارد کرده است که دراین شاخه از هنر کمتر به آن پرداخته شده. او با قدرتِ طراحی به نقاشی آمده است و عمده آثار او مضامینی آیینی و روایت هایی دینی دارند. در عین حال روح الامین بخشی از هنر خود را به مضامینِ مرتبط با نظام اسلامی اختصاص داده است. او هنرمندی صمیمی و صریح است و می گوید: من حکومتی نیستم اما حکومت اسلامی را دوست دارم.
مردم شیعهی بیجار در استان کردستان هر ساله در روز عاشورا آیین ویژه ای دارند. آنها از گل به عنوان ابزاری برای عزاداری استفاده می کنند.
خوانسار یکی از مراکز عزاداری با آیین و مراسمات مختلف کشور ایران است. این شهر قدیمی هر سال میزبانِ گروه های مختلفی از عزارداران است که با رنگ و نماد به سوگواری می پردازند.
تعزیه یا شبیه خوانی نمایشی است آیینی که با زبان شعر و با بهره گیری از موسیقی فاخر ایرانی، به گزارش هنرمندانه ی وقایع تاریخی میپردازد. این هنر در ایران، سابقه ای سیصد ساله دارد و البته مدتها زمان رفته است تا به ساختار ویژه و کنونی خود دست یابد. مجالس تعزیه را از دیرباز به دو صورت جنگ نویسی (مجلس کامل) یا فرد نویسی (بر اساس نگارش اشعار مربوط به هر شخص در نسخه ای جدا) مینوشتند. در حالت دوم، ترتیب خوانش اشعار و نوبت اشخاص بر مبنای فهرستی که در دست معین البکا (تعزیه گردان) بوده، مشخص میشده است.
هر ساله بودجه ای هنگفت توسط شهرداری اختصاص داده می شود تا شهر برای مراسم آیینی محرم آماده شود. از شکل های سنتی تزیین و سیاهپوشی که بگذریم، تابلو های شهری(بیلبوردها) با رویکردی کمابیش تازه تر می کوشند با مخاطب ارتباط برقرار کنند.
در اینجا سعی شده آثار کارگردانان سینمای ایران، که هر یک با نگاه شخصی خود به واقعه عاشورا پرداختهاند را معرفی کنیم. افراد صاحب سبکی که هر یک با رویکردی شخصی و با در نظر گرفتن زاویهای ویژه این واقعه را بازنمایی کردهاند.
تقاطع ناصرخسرو و پانزده خرداد تهران راستهی پرچمدوزیها و پرچم فروشیها است. ایام محرم اوج فروش این مغازهها به حساب می آید. این پرچم ها برای صدها سال با دست و بعد از ورودِ ماشین های دوزندگی، با چرخ خیاطی های صنعتی دوخته می شده است و برای آذینِ تکایا و حسینیه ها مورد استفاده بوده و هست. به نظر می رسد به دلایل اقتصادی، این هنر رو به فراموشی ست.