هفت عکاس زن پیشگام
موسسه ۱۰۰ + قهرمانان موسسه انگلیسی است که به حمایت از عکاسان زن و بالابردن سطح آگاهی نسبت به فعالیت آن‌ها اختصاص دارد. این موسسه سالانه تعداد جدیدی از از زنان عکاس الهام بخش را به لیست خود اضافه می‌کند امسال نیز ۵۰ نفر به این لیست اضافه شدند که گاردین هفت مورد از آن‌ها در گزارشی معرفی کرده‌است.
هنرامروز: در سال ۲۰۱۸ و به مناسبت ۱۰۰ سالگی حق رای زنان در انگلیس انجمن عکاسان سلطنتی انگلیس کمپینی را برای شناسایی عکاسان برجسته زن از سراسر جهان راه اندازی کرد. در این کمپین حدودا ۵۰۰۰ عکاس شناسایی و نامزد شدند و ۱۰۰ عکاس از بین آن‌ها انتخاب نهایی شدند. بعد از این موسسه Hundred + Heroines توسط دل بارت تاسیس شد تا به معرفی بیشتر اعضای این کمپین بپردازد و سالانه فعالیت‌هایی مستمر برای بازنمایی فعالیت‌های عکاسان زن و به صورت ادامه دار انجام دهد. این موسسه متعهد شد، کمبود پوشش فعالیت‌های هنری زنان عکاس را جبران کند و علاقه وآگاهی عمومی را نسبت به این موضوع بیشتر کند.
تشبسو مازی بوکو (Tshepiso Mazibuko)
مازیبووکو در سال ۱۹۹۵ درشهر توکوزای آفریقای جنوبی به دنیا آمد. او از عکاسی برای ایجاد تفسیرهای سیاسی و اجتماعی استفاده می‌کند. او با کاوش در زندگی روزمره مردم شهرش و ارتباطی که خودش با مردم این جامعه دارد عکس‌هایی را به صورت اتفاقی ثبت می‌کند. عکس‌هایی او بر موضوعاتی چون زندگی محلی، چشم انداز و تاریخ جامعه‌اش تاکید دارند.
آزاده اخلاقی
آزاده اخلاقی متولد ۱۹۷۸ در شیراز است. فعالیت هنری او بر هنر مفهومی و عکاسی تمرکز دارد. مجموعه شناخته شده این هنرمند به روایت یک شاهد عینی است که شامل ۱۷ عکس است که مرگ برخی روزنامه نگاران، سیاست مداران، نویسندگان و فیلم سازان ایرانی به تصویر می‌کشد و بازسازی می‌کند.
این مرگ‌ها عموما صحنه‌های تصادف، ترور و مرگ‌های غیر طبیعی هستند که حسی از پریشانی را در خود دارند و واکاوی در تاریخ معاصر ایران هستند. در کنار هر عکس روایاتی مکتوب نیز قرار دارد که سعی داشته روایت‌های متناقض و نادرست را حذف و درست ترین روایت را به مخاطب نشان دهد.
آرپیتا شاه (Arpita Shah)
آریپا شاه یک هنرمند عکاس هندی مستقر در انگلستان است. او سال‌های اول عمرش را در هند و ایرلند گذراند. تجربه مهاجرت به خوبی در عکس‌های این هنرمند انعکاس یافته‌است و عکس‌ها عموما بر مفهوم خانه و تغییرات هویت فرهنگی که از اتفاقات بعد از مهاجرت است وزنان فعالیت‌های آن‌ها خصوصا زنان خانوداه خود عکاس تمرکز دارند.
کاترین کونینگ (Katrin Koenning)
کونینگ عکاس آلمانی مستقر در ملبورن استرالیا است. آثار این هنرمند از رویکرد تجربی و شهودی او در ثبت عکس‌هایش حکایت دارد. او همچنین در عکس‌هایش به محدودیت‌های که دولت استرلیا برای فعالان محیط زیست ایجاد می‌کند اعتراض دارد.
تانیا هابجوقا (Tanya Habjouqa)
هابجوقا هنرمند عکاس اردنی است که آثارش بر موضوعاتی چون مسائل جنسیتی، اجتماعی و حقوق بشر تمرکز دارند. او همچنین در مجموعه‌ای از عکس‌هایش شرایط زندگی فللسطینیان را به تصویرکشیده‌است.
دیانا مارکوسیان (Diana Markosian)
دیانا مارکوسیان نویسنده و فیلم ساز روس امریکایی به واسطه عکس‌هایش که فضای خانوادگی خود را با صمیمیت ثبت می‌کند شناخته می‌شود. او داستان زندگی مادرش و فرار او از روسیه به آمریکا را در مجموعه‌ای از عکس‌هایش بازآفرینی کرده‌است.
مارگارت کورتنی کلارک (Margaret Courtney-Clarke)
کورتنی کلارک ، عکاس متولد نامیبیا در افریقای جنوبی در سال ۱۹۴۹ است. او عکاس مستندی است که طبیعت و مداخله انسان در طبیعت و زندگی‌های بومیان کشورش را به تصویر می‌کشد. او آثار اخیرش در کتابی تحت عنوان "زمانی که اشک‌ها مهم نیستند" گردآوری کرده‌است.