معروف‌ترین عکاسان جهان چه کسانی هستند؟

هنرام‌روز:

۱) اَنسل آدامز (۱۹۸۴-۱۹۰۲)

انسل آدامز استاد عالی عکاسی از منظره است. عکس‌های چاپ شده وی گواه خوبی بر این مدعاست که آنچه بعد از فشار دادن دکمه شاتر اتفاق می‌افتد، بسیار مهم است.

آدامز، عکاس و طرفدار محیط زیست آمریکایی است و عکس‌های منظره وی از غرب آمریکا به ویژه پارک ملی یوسیمیتی از جمله شاخص‌ترین آثار وی هستند.

۲) آنری کارتیه برسون (۲۰۰۴-۱۹۰۸)

آنری کارتیه برسون به همراه رابرت کاپا و دیوید سیموراز پایه گذاران آژانس عکاسی مگنوم و از شاخص‌ترین عکاسان خیابانی است که گهگاه به عنوان پدر جنبش عکس خیابانی نیز مطرح می‌شود.

وی همچنین به دلیل ابداع اصطلاح "لحظه سرنوشت ساز" معروف است.

برسون بیان می کند که اگر شما قادر به دیدن لحظه باشید، احتمالاً قادر نخواهید بود که آن را ثبت کنید و در عوض، باید بیاموزید که چگونه اتفاقات را پیش بینی کنید تا بتوانید به بهترین وجه آن‌ها را ثبت کنید.

این اصطلاح، عکاسان را به داشتن یک توانایی شهودی برای فشار دادن دکمه شاتر درست قبل از وقوع اتفاق تشویق می‌کند.

۳) فیلیپ هالسمن (۱۹۷۹-۱۹۰۶)

فیلیپ هالسمن درابتدا در تعدادی از مجله‌های مُد اتریش و سپس فرانسه همکاری می‌کرد. وی سرانجام در مجله "ووگ" مشغول به کار شد و تنها کمی بعد از آن، به عنوان بهترین عکاس پرتره فرانسه مشهور شد.

از شناخته شده‌ترین آثار او می‌توان به پرتره "سالوادور دالی" اشاره کرد.

۴) براسایی (۱۹۸۴-۱۸۹۹)

جولا هاس که بیشتر با نام "براسایی" شناخته می‌شود یک عکاس مجارستانی – فرانسوی بود که به عنوان خبرنگار در اروپا فعالیت می‌کرد.

وی یکی از بیشمار هنرمند مجارستانی است که بین جنگ‌های اول و دوم جهانی شکوفا شد.

امروزه براسایی بیشتر به خاطر یکی از عکس‌های شب شگفت‌انگیزش در دهه ۳۰ فرانسه و در زمانی که منابع عکاسی بسیار محدود بودند، معروف است.

تصویرهای وی سرشار از اشکال ظریفی است که تنها در نور اندک شبانه محسوس هستند و این ویژگی، آثار وی را به عنوان یک مرجع عالی برای مطالعه اشکال به حساب می‌آورد.

براسایی، جوهره پاریس و بسیاری شهرهای دیگر را در عکس‌های خود به تصویر کشیده‌است.

یکی از مجموعه‌های اولیه وی از آثارش در کتابی با عنوان () یا "پاریس در شب" در سال ۱۹۳۳ منتشر شد که براسایی را به موفقیت رساند.

این کتاب، به خودی خود، یک اثر هنری بسیار زیبا بوده و توسط هنری میلر "چشم پاریس" نام برده شده است چرا که براسایی همه چیز را در پاریس از جمله روشنفکران پاریسی، باله‌ها و اپراها را ثبت کرده‌است.

۵) من ری (۱۹۷۶-۱۸۹۰)

من ری با نام امانوئل رادنیسکی در ایالات متحده آمریکا متولد شد.

وی یک هنرمند تجسمی بود که نقش مهمی در جنبش‌های دادائیسم و سورئالیسم ایفا کرد.

من ری به دلیل ابداع تکنیک‌هایی در عکاسی مد و همچنین پرتره به شهرت رسید.

وی یکی از دوستان نزدیک آلفرد استیگلیتز، مارسل دوشان و سالوادور دالی به شمار رفته و در سال ۱۹۲۱ برای زندگی به پاریس نقل مکان کرد و در محله ای به نام مون پارناس که یکی از محله‌های محبوب هنرمندان بود، مستقر شد.  

اندکی پس از ورود به پاریس با آلیس پرین (کی کیِ مون پارناس) که مدل هنرمندان بود، آشنا شد و به او دل باخت.

پرین در دهه ۲۰ در کنار من ری بود و به سوژه بسیاری از عکس‌های معروف وی تبدیل شد.

۶) ویجی (۱۹۶۸-۱۸۹۹)

ویجی با نام آشر فلینگ در شهری در اوکراین امروزی به دنیا آمد.

 وی در ۱۰ سالگی و زمانی که با خانواده به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد، نام خود را به آرتور فلینگ تغییر داد اما بعدها با نام "ویجی" معروف شد.

ویجی، یک عکاس خبری بود و بیشتر به دلیل عکس‌های سیاه و سفید خیابانی خود که صحنه‌های جرم را ثبت کرده‌است، شناخته می‌شود.

وی چند کتاب عکاسی منتشر کرده و پیش از آن که با "استنلی کوبریک" همکاری کند، چند فیلم کوتاه مستقل ساخت.

ویجی مدتی پس از کار به عنوان دستیار اتاق تاریک، امور را به دست گرفت و به یک عکاس مستقل خبری تبدیل شد.

دلیل این که عکس‌های او به شدت برای خبرگزاری‌ها مهم بودند این است که ویجی زمانی که اتفاقی رخ می‌داد به سرعت خود را به محل حادثه یا ایستگاه پلیس می‌رساند و اولین عکس را ثبت می‌کرد.

ویجی سبک خشن، ابزورد و استهزاآمیز خود را وارد عکاسی اش کرد و این ویژگی وی را در تاریخ عکاسی منحصر به فرد کرد.

۷) مری الن مارک (۲۰۱۵-۱۹۴۰)

مری الن مارک به دلیل گستردگی حیطه فعالیت‌اش از عکاسی خبری و مستند تا عکاسی پرتره و تبلیغاتی معروف است.

 عکس‌های وی به دلیل نوعی احساس نزدیکی و مراقبت به سوژه‌هایی که در طول فعالیت‌اش از آن‌ها عکاسی کرده است، منحصر به فرد هستند.

وی از طریق رویکرد منحصر به فرد خود، به بیاناتی روایی در یک جنبه واحد دست پیدا کرد.

اگرچه، این کار به اندازه کافی سخت است اما او با ترکیب بندی محکم و فوق العاده اش کارهای خود را در مسیری ویژه قرار داد و هرگز هیچ عکسی را نبُرید.

وی آنقدر با ایده بریدن عکس بعد از عکاسی مخالف بود که به عبارتی، قاب‌ها را در دوربین خود می‌برید.

الن مارک معتقد بود که عکاس باید از نظر احساسی کاملا با تصویر ارتباط برقرار کند و در غیر این صورت هیچ وقت عکس درستی نمی‌تواند بگیرد.

۸) رابرت کاپا (۱۹۵۴-۱۹۱۳)

رابرت کاپا با نام آندره فریدمن در بوداپست مجارستان به دنیا آمد.

وی یک عکاس جنگ مجارستانی بود که کارهای عظیم و مهمی را از لحاظ انسان شناسی در فرهنگ بشر از خود به جای گذاشت.

در سال ۱۹۴۷، کاپا به همراه چند نفر دیگر، آژانس عکس مگنوم را به راه انداخت که اولین آژانس عکاسی برای عکاسان مستقل سراسر جهان بود و همچنان نیز در حال فعالیت است.

اگرچه کاپا رویای نویسنده شدن را داشت اما در سال‌های اولیه زندگی خود عاشق عکاسی شد. پیش از آن که کارش را به عنوان عکاس آغاز کند، در سالهای اوج نازیسم به فرانسه نقل مکان کرد.

وی در سال ۱۹۳۶ و با عکس جنجالی خود از سرباز در حال سقوط در جنگ داخلی اسپانیا به شهرت رسید.

کاپا تا سال ۱۹۴۴، به دلیل آزار و اذیت یهودیان در جنگ جهانی دوم در شهر نیویورک زندگی می کرد و برای مجله "لایف" از جنگ عکس می‌گرفت.

۹) گردا تارو (۱۹۳۷-۱۹۱۰)

گردا تارو، یک عکاس جنگ و شریک زندگی رابرت کاپا و همچنین شریک حرفه‌ای او نیز بود.

از وی به عنوان اولین عکاس خبری زن که خط مقدم جنگ را پوشش می‌داد و اولین زنی که در حین انجام این کار جان خود را از دست داد نیز یاد می‌شود.

او به همراه کاپا در سال ۱۹۳۵ به پاریس رفتند تا کار تیمی خود را آغاز کنند. از نظر مالی، همه چیز آن طور که انتظار داشتند پیش نرفت؛ بنابراین افسانه ای را در مورد یک عکاس معروف آمریکایی به نام رابرت کاپا ایجاد کردند.

زمانی که جنگ داخلی اسپانیا آغاز شد، تارو به بارسلونا سفر کرد تا وقایع را به همراه کاپا و دیوید سیمور به ثبت برساند.

وی در حین پوشش عقب نشینی ارتش جمهوری خواه در جنگ برونته در ۲۵ جولای ۱۹۳۷ به شدت مجروح شد و روز بعد درگذشت.

۱۰) دوروتیا لنگ (۱۹۶۵-۱۸۹۵)

دوروتیا لنگ یک عکاس خبری و مستند آمریکایی بود.

در دهه ۱۹۳۰ که یکی از شدیدترین بحران‌های اقتصادی در تاریخ بشری رخ داد و بسیاری از مردم را مجبور به مهاجرت به ایالات متحده آمریکا ساخت؛ بستر خوبی را برای لنگ به وجود آورد تا  زندگی در آمریکا را به صورت مستند به ثبت برساند.

روی استرایکر، یکی از اعضای اداره حفاظت از مزارع که توسط روزولت تاسیس شده بود، با بسیاری از عکاسان تماس گرفت تا واقعیت هایی را که کشاورزان در آن زمان با آن روبرو بودند، ثبت کنند.

یکی از آن عکاسان، دوروتیا لنگ بود که آثارش عواقب افسردگی بزرگ نشان داده و بر پیشرفت عکاسی مستند تأثیر به سزایی گذاشت.

اگرچه بسیاری از عکس‌های وی در تاریخ بشری بسیار ارزشمند هستند، اما معروف ترین عکس او "مادر مهاجر" است که در سال ۱۹۳۸ به ثبت رسیده است.