طراح ابرسازه «ضریح قلب» کیست؟
هفته گذشته و همزمان با عید غدیر از اثر حجمی ضریح قلب در میدان الغدیر تهران با حضور مدیران سازمان زیباسازی و شورای شهر و شهرداری رونمایی شد. سازه حجمی یک قلب بزرگ فلزی است که درون ان را ضریح و سخنانی از امام علی نصب کردند و حاشیه فلزی ان طرح هایی از انگور و ستاره دارد و ابتدایی‌ترین ایده در مواجهه با عنوانش یعنی ضریح و قلب است. یکی از طراحان این سازه میثم محمد حسنی برادر احسان محمد حسنی رئیس سازمان اوج معرفی شده.
هنرام‌روز: هفته گذشته و همزمان با عید غدیر از اثر حجمی ضریح قلب در میدان الغدیر تهران با حضور مدیران سازمان زیباسازی و شورای شهر و شهرداری رونمایی شد. تیم طراحی و اجرای این ابرسازه به ارتفاع ۱۰ و عرض ۸ متر میثم محمدحسنی، محسن بزرگر، مهدی اکبری، سعید ظهیری معرفی شدند.
میثم محمدحسنی که ظاهرا طراحی اصلی این اثر بوده، گرافیست، فعال فرهنگی و برادر احسان محمد حسنی رئیس سازمان اوج و گویا واسطه دیدار حجت الاسلام ابراهیم رییسی و امیر تتلو در سال ۹۶ بوده است. (به نقل از خبرگزاری تسنیم)
این سازه حجمی همانطور که از نامش پیداست یک قلب بزرگ فلزی است که درون ان را ضریح نصب کردند و حاشیه فلزی ان طرح هایی از انگور و برگ مو دارد و البته چندان هم حجمی نیست و تقریبا یک اثر مسطح در ابعاد بزرگ و با ضخامت زیاد است که می‌تواند در زوایایی یک ستون فلزی دیده شود و ابتدایی‌ترین ایده در مواجهه با عنوانش یعنی ضریح و قلب است.
در این بین این سوال پیش می اید که چرا با وجود هزینه‌های ساخت چنین اثری شامل متریال، طراحی، نصب و ... و با توجه به اهمیتی که واقعه غدیر برای جمهوری اسلامی دارد و این موضوع که این سازه یک اثر دائمی است (قرار نیست پس از مدتی برچیده شود)، طراحی چنین ابتدایی و کلیشه‌ای دارد؟ و البته این اولین بار نیست که در سالهای اخیر با اثری مواجه می‌شویم که محتوای مذهبی و ملی دارد و ایده و اجرای ان ضعیف است. این در حالی است که تعداد هنرمندان خوب کم نیست و چنین پروژه‌‌هایی مشکلاتی چون کمبود بودجه، متریال و در دسترس نبودن کارگاه‌های اجرایی مجهز را ندارند.
بهتر نبود که برای اجرای چنین طرحی فراخوانی منتشر شود تا واقعه غدیر توسط هنرمندان مختلف با دیدگاههای متفاوت بررسی و تبدیل به اثر هنری شود و در نهایت از بین اثار منتخب یکی حتی با رای مردمی برای نصب و اجرا انتخاب شود.
پیش از این هنرمندان نسل سقاخانه از المانهای مذهبی چون ضریح، علم و تزئیناتش و ... در اثارشان استفاده کردند و با دید خود انها را خلاصه کرده و تغییر دادند و به طرحی جدید رسیدند که هم یاداور سوژه اولیه است و هم بیانی جدید به ان افزوده. چنین اثاری انقدر مورد استقبال مخاطبان ایران و غیر ایرانی قرار گرفتند که اکنون در دسته بندی گرانترین آثار هنری ایران قرار گرفته‌اند.
.
بنابر اظهارات مهدی پیرهادی از اعضای شورای شهر قرار است که تا پایان سال ۱۴۰۲ در ۵۰ میدان تهران اثار هنری مناسب و در شان پایتخت نصب شود.
چنین خبری می‌توانست خبری خوش برای شهروندان (چرا که سیمای شهر زیباتر می‌شود) و هنرمندان (چرا که نصب اثار فاخر در سطح شهر علاقه و سواد شهروندان در خصوص هنر را افزایش می‌دهد) باشد اما حالا باید منتظر بمانیم و ببینیم بقیه اثار توسط چه کسانی و به چه صورت طراحی و اجرا خواهندشد.