ماجرای نامگذاری کوچهای به استاد سمندریان چیست؟
نامگذاری کوچهای به نام استاد حمید سمندریان به شکلی نصفه و نیمه و بلاتکلیف، با واکنش تعدادی از شاگردان و دوستداران این هنرمند رو به رو شد. چندی پیش عکسی در فضای مجازی منتشر شد با این توضیح کوتاه: «در سکوت خبری کوچهای به نام استاد حمید سمندریان نامگذاری شد.» این خبر البته سر و صدای چندانی به پا نکرد اما بعضی از دوستداران حمید سمندریان از جمله گوهر خیر اندیش در صفحات شخصی خود از این موضوع ابراز خرسندی کردند.
هنرامروز: ابتدا کسی از جزئیات این نامگذاری اطلاعی نداشت و به اشتباه تصور میشد کوچه اندیشه یکم در خیابان شریعتی، که آموزشگاه حمید سمندریان در آن قرار دارد، به نام این استاد نامگذاری شده است ولی این تصور، خطا بود.
این کوچه کجاست؟
اگر خیابان ایرانشهر را از بالا یعنی از سمت خیابان کریمخان که به پایین بیایید، بعد از گذر از چند کوچه، با تابلوی کوچه «مهاجر» رو به رو میشوید. اگر خیلی دقیق باشید، شاید و فقط شاید تابلوی دیگری بر این کوچه ببینید، تابلویی با عنوان کوچه «استاد حمید سمندریان». این تابلو زیر سقف کاذب مغازهای جای گرفته که بر نبش کوچه قرار دارد. اگر شما هم جزو دوستداران حمید سمندریان باشید و از روی کنجکاوی یا علاقه شخصی، آن سر کوچه را هم نگاهی بیندازید، بیش از این شگفتزده خواهید شد چون آن سوی کوچه همچنان سه تابلو با عنوان «مهاجر» وجود دارد.
افسانه ماهیان یکی از شاگردان سمندریان که مجوز نشر آثار و تاسیس بنیاد سمندریان را دارد دراین باره به ایسنا گفت: «مسئولانی که پیگیر نامگذاری خیابانها و کوچهها به نام هنرمندان هستند، خود باید تشخیص هنری بالایی داشته باشند. در مورد استاد سمندریان، ایده آل این بود که کوچهای را معابر دانشگاه تهران به نام ایشان میکردند زیرا چندین نسل از دانشجویان تئاتر به یاد دارند که این کوچهها همواره محل گذر استاد سمندریان بود.
پیادهرویهای او از خانهاش در خیابان ایتالیا تا دانشکده هنرهای زیبا، تالار مولوی و سالهای بعدتر تا دانشکده هنر و معماری، برای چندین نسل از دانشجویان تئاتر خاطرهانگیز است. ضمن اینکه خانه پدری آقای سمندریان هم در همین محدوده قرار دارد . بنابراین این نامگذاری، وجه تناسبی داشت. بخصوص که همه به یاد داریم بخشی از گپ و گفتهای تئاتری استاد با دانشجویان و دوستدارانش که خود همانند ادامه کلاس درس بود، در حین همین آمد و شدها در معابر دانشگاه تهران انجام میشد چراکه او همیشه با حوصله و اشتیاقی بینظیر، پاسخگوی دانشجویان خود حتی در کوچه و برزن بود. بنابراین نامگذاری یکی از معابر اطراف دانشگاه تهران به نام استاد حمید سمندریان کاملا مناسبت داشت و حتی میتوانست برای دانشجویان فعلی که این خاطرات را میشنوند، نوستالژیک باشد.»