موزه کووید 19 یا قصه‌ای که بحران از طریق اشیا روزمره می‌گوید
اولیور وینرایت منتقد و نویسنده، در نشریه گاردین از تغییری که کرونا و قرنطینه در زاویه دیدش به زندگی و جهان ایجاد کرد، نوشته است. او می‌گوید تا قبل از اینکه جهانم به چهاردیواری خانه محدود شود، به باغچه‌های جلوی خانه‌ها و زیباییشان دقت نمی‌کردم و با اندازه پرچین خانه‌ها و نوع چیدمان سنگ فرش و ظرافت پنجره‌ها درگیر نمی‌شدم. این روزها رفتن به آشپزخانه می‌تواند به یک سفر هیجان انگیز تبدیل شود و اشیا کارکرد جدیدی پیدا کرده‌اند. در ادامه‌ی تغییراتی که در سبک زندگی مردم ایجاد شده‌است، موزه ویکتوریا و آلبرت انگلستان تصمیم به برگزاری نمایشگاهی با وسایل روزهای همه گیری کرونا و تغییراتی که در کاربرد آن‌ها ایجاد شده، گرفته‌است. وینرایت در این گزارش به مسائلی اشاره می‌کند که باعث شکل گیری ایده نمایشگاه موزه "کووید 19" در ذهن برندام کورمایر یکی از مسئولان موزه ویکتوریا و آلبرت شد.
هنرام‌روز: شش هفته خانه نشینی می‌تواند آگاهی جدیدی از محیط زندگی و اشیا روزمره به شما بدهد و باعث شود با دقت بیشتری به این اشیا نگاه کنید، اشیا ارزشمندی که هیچ گاه در موزه‌ها نگهداری نمی‌شوند. شیوه جدید زندگی باعث به وجود آمدن دیدگاهی جدید به زندگی شده که به تمام جنبه‌های آن بسط پیدا می‌کند.
کورمایر یکی از کارمندان موزه ویکتوریا و آلبرت انگلستان در این شرایط جدید به فکر برگزاری نمایشگاهی افتاده تا در آن جنبه‌ها و دیدگاه‌های جدیدی که این روزها نسبت به زندگی روزمره و اشیا معمول ایجاد شده را نشان دهد. وسایلی که پیش از این با بی توجهی از کنار آن‌ها رد می‌شدیم یا از دایره کاربرد خارج شده بودند و تغییر در عادات مصرفی افراد جامعه، مواد خامی برای خلق و شکل گیری یک پروژه فرهنگی و هنری شده‌اند.
به نظر می‌رسد بعد از این همه گیری وسایلی جدید با کاربردهای جدید طراحی و تولید شود و یا بعضی وسایل قدیمی بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. مثلا درب‌های ورودی بدون دستگیره که به صورت خودکار باز وبسته می‌شوند جایگزینی برای درب‌های دستگیره دار که عاملی برای انتقال ویروس هستند شود. این همه گیری باعث شد تا به تولیدات سال‌های اخیر با دقت نگاه کنیم و ببینیم در این شرایط کدامشان حقیقیتا مفید هستند.
یکی از چیزهایی که که توجه کورمیر را به خود جلب کرد اعلان‌های دست نویسی بود که پشت پنجره مغازه‌ها برای حفظ رعایت فاصله دو متری نصب شده‌بود. او می‌گوید در سال 1990 تعداد زیادی چاپگر خانگی تولید و فروخته شد تا مردم در خانه خود به راحتی اسناد مورد نیازشان را چاپ کنند. امروز اما با توجه به گران شدن تجهیزات این چاپگرها و استفاده از تکنولوژی و شبکه‌های اجتماعی برای اطلاع رسانی این چاپگرها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و اکثر اسناد به صورت دیجیتالی مورد استفاده قرار می‌گیرد و کمتر با اعلان چاپی مواجه می‌شویم. اما همه گیری ویروس کرونا باعث شد تا مردم دوباره به کاغذ و قلم که ابزاری فراموش شده بودند روی آورند. حالا مراکز چاپ دیجیتال خدمتشان با چند درصد تخفیف به درخواست کنندگانی که تعدادشان کم شده ارائه می‌دهند.
این روزها پنجره‌های خانه به محلی برای قرار دادن نشانه‌هایی از همبستگی و امید تبدیل شده است و این پیام‌ها با نقاشی بچه‌ها از رنگین کمان تا مجسمه لگویی منتقل می‌شوند تا جایی که هنرمندان تجسمی نیز آثاری برای نشان دادن این همبستگی خلق کردند. مانند اثری که دیمین هرست برای این روزها خلق کرد.
دیگر موضوعی که توجه کورمایر را به خود جلب کرد، تغییر عادات غذایی و قوانین آشپزخانه در روزهای قرنطینه است. مردم این روزها به پختن نان روی آوردند. قطعا تقاضا برای خرید آرد این روزها بیشتر شده و مردم در آشپزخانه‌های خود به رقابت برای پختن نان بهتر و زیباتر روی آوردند این در حالی است که هنوز خرید نان امکان پذیر و تا پیش از این مردم از نان‌های آماده استفاده می‌کردند بدون اینکه شاید به مراحل پخت و جزئیات تشکیل دهنده‌اش فکر کنند. به نظر می‌رسد این علاقه به پخت نان به دلیل کیفیت دلپذیری است که در مراحل پخت وجود دارد و احساسی از خودکفایی و استقلال به افراد می‌دهد. کورمایر می‌گوید این یک امتیاز است که این روزها مردم از معجزات مراحل پخت نان لذت می‌برند.
همچنین همه گیری باعث شد تا به این فکر کنیم در طول روز چقدر از دستانمان استفاده می‌کنیم. مثلا این روزها می‌گویند ویروس گاهی می‌تواند تا چند روز روی سطوح عمومی مانند دستگیره درها باقی می‌ماند. به نظر می‌رسد این ویروس می‌تواند بسیاری از ابرازهایی که را تا پیش از این مورد استفاده بود را تغییر دهد و شاید امکانی را فراهم کند که معلولان پیش از این به دنبالش بودند یعنی استفاده از همگانی از ابزاری که کمتر به تماس مستقیم دست احتیاج دارند.
یا بسیاری از مردم این روزها برای سرگرمی به استفاده از تورهای مجازی و قدم زدن در خیابان‌های سه بعدی روی آورده‌اند چیزی که سال‌ها پیش چندان مورد توجه قرار نگرفت.
این روزها همچنین با وجود امکان خرید سریع و آنلاین تمامی وسایل چرخ خیاطی اختراع قرن نوزدهمی مجددا مورد استفاده قرار گرفته‌است و به وسیله‌ای کاربردی در خانه‌ها تبدیل شده‌است. این روزها حتی درخواست خرید برای چرخ خیاطی افزایش پیدا کرده و مردم در تلاشند تا به تولید انبوه ماسک به توجه به نیاز مردم، کمک کنند.
تغییرات این روزها می‌تواند گواهی بر این باشد که بعد از پایان قرنطینه و بازگشت به شرایط عادی دیگر هرگز به اشیا روزمره مثل گذشته نگاه نکنیم.