ویم وندرس:
هیچ چیز با پولاروید قابل مقایسه نیست، جادویی کوچک در هر زمان؛ نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر
ویم وندرس کارگردان آلمانی در سال‌های 1973 تا 1983 بیش از 12000 هزار عکس پولاروید از سفرها و زندگی و دوستانش و هنگامی که به عنوان یک کارگردان فعال بود گرفته‌است. او می‌گوید ارزش این عکس‌ها علاوه بر خود عکس به داستان آن نیز هست. کتاب "مکان‌ها، عجیب و ساکت" عکس‌های این کارگردان که عکاسی را از 7 سالگی شروع کرد به همراه داستانشان گردآوری کرده‌است.
هنرام‌روز: در سال 2017 نیز نمایشگاهی با عنوان "داستان‌های فوری" از عکس‌های وندرس در لندن برپا شد. ویم وندرس تعداد زیادی از عکس‌ها را به دوستانش داده و فقط 3500 عکس برایش باقی مانده است. عکس‌های وندرس از شهرها ، شهرهای کوچک ، بیابان ها ، بزرگراه ها و هتل ها هم مانند فیلم‌هایش رمانتیسمی مالیخولایی دارند. یکی از دلایل وندرس برای نمایش عکس‌هایش این بود که عقیده داشت آن‌ها خاطره‌ای از آنچه که از دست داده‌ایم هستند، از دست دادن چیزی لزوما با دلتنگی همراه نیست اما می‌تواند غم انگیز باشد. وندرس می‌گوید دوربین عکس فوری خاطرات و سوژه‌ها را در هاله‌ای دوست داشتنی قرار می‌دهد، رنگ و نوری که قبل از عکس گرفتن غیر ممکن به نظر می‌رسید در عکس‌ها ممکن می‌شود و حتی تار بودن تصویر در این عکس‌ها جالب به نظر می‌رسند.
ویم وندرس (ارنست ویلهلم وندرس) کارگردان، عکاس، نویسنده و تهیه‌کننده، کارگردان فیلم‌های ترس دروازه‌بان از ضربه پنالتی، سلاطین جاده، آذرخش بر آب، پینا، دوست آمریکایی، آلیس در شهرها، کلوپ اجتماعیِ بوئنا ویستا، وضعیت چیزها، پاریس تگزاس، بهشت بر فراز برلین (بال‌های اشتیاق) و تابستان در شهر(اولین فیلم) است.
