همکاری داوطلبانه فرهنگی یا استثمار مودبانه
یک مجله فرهنگی و هنری پس از پیش فروش شماره جدیدش و انتشار توضیحات درباره دشواری فعالیت‌های فرهنگی و گرانی کاغذ و سختی پژوهش در شرایط فعلی، حالا از علاقمندان دعوت کرده تا در شرایط بحرانی کرونا با ارسال رزومه در پخش و بسته بندی مجلات فروخته شده، کمک کنند. پخش و بسته بندی مجله کاری عملی است که به تخصص هنری و تحصیلی احتیاجی ندارد و در شرایطی که کار رایگان هم باشد چه احتیاجی به ارسال رزومه و اطلاع از علاقمندی‌های داوطلب دارد و سوالی که پیش می‌اید اینکه عوامل یک مجله هنری چه تفاوتی با کارفرمایان بی تخصصی دارند که از هنرمند و فعال فرهنگی و هنری درخواست کار رایگان دارند، یا اینکه انجام کار رایگان برای یک مجله هنری چه تفاوتی با کار بدون دستمزد برای دیگر افراد جامعه دارد؟
هنرامروز: این اولین بار نیست که فراخوان همکاری داوطلبانه از سوی یک نهاد فرهنگی منتشر می‌شود. مخاطب چنین فراخوان‌هایی را هم قشر تحصیل کرده هنر که معمولا شغل دلخواهشان را پیدا نکردند و به دنبال ارتباطات حرفه‌ای و پیشرفت هستند، تشکیل می‌دهند. این در حالی است که عموما این نهادها با انتشار اطلاعاتی در خصوص ارزش کار خود و نبود حمایت و گرانی قیمت‌ها و سخت بودن ادامه کار در چنین شرایطی کمک‌ها و حمایت‌های لازم را از طرف مخاطبانشان دریافت می‌کنند. اما مجله‌ای که تمام نسخه‌هایش را پیش فروش کرده از علاقه‌مندان دعوت می‌کند تا با ارسال رزومه برای پخش و بسته بندی مجلات هم کمک کند. یا مجله‌ای دیگر از علاقمندانش دعوت می‌کند تا برای فروش مجلات در خیابان انقلاب (دست فروشی) به ان‌ها بپیوندند. نهاد دیگر هنری از بخش خصوصی که اسپانسرهای خود و درآمد بالایی از محل فروش آثار هنری دارد از داوطلبان برای برخی کارها استفاده می‌کند و حتی یک دوسالانه هنری با وجود بودجه دولتی فراخوان جذب نیروی داوطلب منتشر می‌کند، رویدادی دیگر در جواب نواقصش می‌گوید ما با وجود شرایط سخت و با همکاری نیروی داوطلب این رویداد را پیش بردیم و نقص‌ها را به گردن داوطلب عموما تحصیل کرده و بیکار رشته هنر می‌اندازد که برای حضور در فضای فرهنگی و رشد امده‌است و هیچ جا نامی از تلاشش برای روشن نگه داشتن چراغ فرهنگ و هنر، چه با خرید محصول هنری و چه با فعالیت رایگان وجود ندارد.