نگاهی داریم به زندگی کاری و حرفهای این هنرمند
پروندهای درباره هنرمند چینی، آی وِیوِی

آی وِیوِی به جای طرح مباحث عمیق در پس زمینهی وقایع اجتماعی، بیشتر علاقهمند است تا از مزایای این گرایشهای نو بهره ببرد. کاری که آی وِیوِی میکند به جای ریسک روبهرو شدن با چین امروز به شیوهای روشنفکرانه و ظریف، یک تظاهر نمایشی میسازد.
آی وِیوِی آثار زیادی را بهوجود آورد که به حوادث جاری مرتبط میشد و این روشی برای خلق آثارش بدل شد. علی رقم اینکه کارهای او "هنر سیاسی" خوانده میشود، این آثار حقیقتاً نه موضوعی سیاسی را فاش یا برانگیخته میکنند و نه تغییرات واقعی اجتماعی را در پی دارند.
به عبارت دیگر، حداقل نمونههای مورد اشارهشده، نه اهمیت گفتمانیِ روشنفکرانه، ایدئولوژیک یا زیباییشناسانه دارند و نه بر عمل یا اقدامات اجتماعی تاثیری دارند. در حقیقت آی وِیوِی به جای طرح مباحث عمیق در پس زمینهی وقایع اجتماعی، بیشتر علاقهمند است تا از مزایای این گرایشهای نو بهره ببرد. کاری که آی وِیوِی میکند به جای ریسک روبهرو شدن با چین امروز به شیوهای روشنفکرانه و ظریف، یک تظاهر نمایشی میسازد.
او مکرراً گفتمانها و فرمهای زیباییشناسی بهخصوصی را بهکار گرفته که از تصویری که از خود در رسانهها ساخته، متمایز شده است. هنر او در حقیقت نوعی زیباییشناسی متعارف، محافظهکار و خودمحور است. از لحاظ هنری، او هرگز به عنوان "آشوبگر" مطرح نبوده است. و همچنین به آن معناست که اگرچه او خود را همچون یک شورشی در مقابل دولت قرار میدهد، اما هر دو طرف ماجرا (آی و دولت چین) ابقاکنندهی همین سیستم در سطوحی متفاوت هستند، فقط آنکه آی خود را در جایگاه پنهانتری قرار داده است.
بخشی از گزارش هنر آی ویوی/ بائو دونگ/ ترجمهی خیزران اسماعیلزاده/ نشر حرفه:هنرمند، شماره ۵۲