معرفی فیلم «Intouchables»: تقابل طردشدگان
داستان این فیلم آنچنان با احساسات آدم بازی می کند که چشم برداشتن از فیلم، تقریباً کار غیرممکنی است.
شاید بهتر باشد فیلم The Intouchables را به عنوان اسپین آف فرانسوی فیلم «Driving Miss Daisy»، با عنوان «انرژی بخشیدن به آقای فیلیپ» در نظر بگیریم. یک کارفرمای ثروتمند بد اخلاق که زندگیاش توسط سیاه پوستی خردمند از محله زاغه نشین پاریس سامان می یابد و موسیقی فانک می آموزد و از ماری جوانا لذت میبرد. این داستانی است که بارها و بارها در فیلمها آورده شدهاست و گاهی اوقات اجراهای بازیگران است که از محتوای کلی فیلم پیشی میگیرد و تجلی مییابد.
این فیلم موفقیت زیادی در گیشه فرانسه کسب کرد و فیلمی است که به راحتی میتوان از آن لذت برد. «فیلیپ» (فرانسوا کلوزت)، میلیونری است که در یک سانحه رانندگی از گردن به پایین فلج شد. «دریس» (عمر سای)، مردی است که به جرم سرقت آزادی مشروط گرفته است و برای مراقب کردن از فیلیپ درخواست کار پر میکند تا فقط درخواست او رد شود تا از مزایای بیمه بیکاری بهره ببرد. در حالی که «فیلیپ» یکی پس از دیگری مصاحبههای کاری کسل کننده را بررسی میکند، ما میفهمیم که او نه تنها به کمک جسمی، بلکه به شخصی برای روحیه دادن به او نیاز دارد. گستاخیهای جسورانه «دریس» طراوت بخش است و «فیلیپ» با پیشنهاد کار به او، «دریس» و کارکنان خانه خودش را متحیر میسازد.
این فیلم نوعی تقابل است.تقابل بین دو طبقه از جامعه. یکی ثروتمند و متمول و دیگری بیکار و بیپول و از طبقات محروم و هرکدام به نوعى طرد شده از نگاه دیگرى!
هردو به نوعی از جامعه خودشان به دلایلی طرد شدهاند و از خودشان راضی نیستند و هرکدام به دنبال رضایت از زندگی هستند و میخواهند زندگی بهتری داشته باشند.فیلیپ با بازی عالی فرانچسکو کلوزت از بازیگران معروف فرانسه، فردی درونگرا و اصطلاحا معلول است.
دریس با بازی فوق العادی عمرسی که در آن سال جایزه بهترین بازیگر مرد فرانسه را برای بازی در این فیلم گرفت، برخلاف فلیپ برونگراست و خیلی درگیر آداب و رسوم نیست.
این فیلم تقابل بین یک درونگرا و برونگراست.فیلیپ درونگراست؛ اهل تفکر و نوشتن. اهل شعر و کتاب، اهل احساسات و درونیات و زیاد حرف نمیزند.دریس برونگراست و زیاد حرف میزند. شوخ طبع است و براحتى با هرکسى ارتباط برقرار مى کند حتی در سکانسی بطور خنده داری نقاشی میکند.
فیلم The Intouchables، داستان رابطه رو به رشد این دو مرد دوست داشتنی را تعریف میکند که براساس اعتماد به نفس «دریس»، «فیلیپ» بهبود مییابد اگر که او از سبک زندگی خودبینانهاش دوری جوید و آزادیهایی که این مهاجر آفریقایی دارد را امتحان کند. یک واقعیت به خصوص در اینکه یک سری کلیشههای اساساً توهین آمیز، محصول تحصیلات عالی «فیلیپ» است، وجود دارد. «دریس» شخصیتی دارد که دارای ریتم و روحی به خصوصی است و اگر «فیلیپ» بتواند فقط مقداری از آن را فرا گیرد، او مرد خوشبختتری خواهد شد.