« زالاوا» چرخشی تازه در قراردادهای ژانری

به گزارش هنر ام‌روز به نقل از فیلم نیوز، یکی از بزرگترین نقاط قوت «زالاوا» بازی نوید پورفرج، ستارۀ بلندقامت و خوش صورت و سبیلوی داستان در نقش یک استوار ژاندارمری است. در ابتدای فیلم درمی یابیم زالاوا یک قرن پیش توسط کولی ها بوجود آمده و ساکنین فعلی آن پوست هایی لکه دار و موهایی سفید دارند و در خواب راه می روند. ملیحه (هدی زین‌العابدین) پزشک جذاب خانۀ بهداشت باور دارد دلیل احوالات عجیب غریب اهالی، ترس و باورهای خرافی است. در حالیکه زالاوایی ها از حضور جن تازه ای در روستا به هراس افتاده اند، جن گیر دوره¬گردی (پوریا رحیمی سام) ادعا می کند جن نادیدنی را داخل بطری کرده.

امیری و همکاران فیلمنامه نویسش آیدا پناهنده و تهمینه بهرام صحنۀ اولین تقابل استوار و جن گیر را چنان جذاب به نگارش درآورده اند که کل صحنه تبدیل به یک زورآزمایی چند راندی می شود و فاتح این نبرد، استوار است که با بازداشت کردن آمردان باعث خشم اهالی می شود. در پاسگاه، دوربین با حرکاتی خاص سینمای وحشت، از یک بطری خالی ترس و دلهره خلق می کند. با فرار آمردان و بازگشت استوار به روستا همراه سربازش یونس (با بازی کمدی و عالی باسط رضایی)، نویسندگان استادانه خطر را لحظه به لحظه بیشتر می کنند و در دل اینها، یک بخش تأثیرگذار رمانتیک هم بین استوار و ملیحه گذاشته شده است.

اما آمردان از راه می رسد و حالا تیشه ای محکم برای زدن ریشۀ استوار دارد. در حالیکه می توان فیلم را به عنوان چیزی نو و تازه در سینمای ژانر ایران مورد تحسین قرار داد، محتوای تمثیلی فیلم بسیار بیش ازین جذاب است. اهریمن می تواند استعاره ای از بیماری کووید نوزده (کرونا) باشد زیرا که همچنان نبرد بین علم و خرافات در سراسر جهان ادامه دارد.

با اینکه فیلم با بودجۀ نسبتاً کمی ساخته شده، دستاوردهای فنی آن قابل ستایش است. موقعیت دوربین در جاده های پرپیچ و خم کوهستانی یادآور سینمای کیارستمی است و البته محمد رسولی مدیر فیلمبرداری خوب می داند چطور با دوربینش در صحنه‌های ترسناک ما را سنگ کوب کند. در همین حال تدوین عمادخدابخش و موسیقی فضاساز رامین کوشا هم به حفظ تنش در کل اثر کمک کرده اند.