هنرهای جمعی در کرونا از بین رفت

به گزارش هنرام‌‍روز و به نقل از ایسنا امیرحسن رستمی درباره اثر خود این چنین می‌گوید: «خلاصه‌ترین تعریف برای این ویدئوآرت، نیم نگاهی به نوجوانی است. در حقیقت ما می‌خواستیم چیزی را که خودمان درک و از آن عبور کرده‌ایم را چند سال عقب‌تر بیاوریم و دوره‌ای از نوجوانی را نمایان کنیم و نشان دهیم.»  

رستمی ادامه داد: «به عنوان اجتماع از دست‌ها، کمک گرفتیم و بزرگترین علامت ویدئوآرت نیز اسم آن است.» 

او همچنین درباره آغاز تصمیم به شرکت در این نمایشگاه گفت: «ما یک اثر خلق کردیم و ابتدا به این نتیجه رسیدیم، فیلم کوتاهی که ما ساخته‌ایم یک اتفاقی است که شاید هیچ جایگاه منطقی هنری برای آن به وجود نیامده باشد. این اولین تعریف ما بعد از خروجی‌ای بود که از کار دیدیم. به ما گفته شد که ویدئو آرت نیز بخش کوچکی از نمایشگاه است و پس از تحقیقی متوجه شدیم به هر حال ما در قالب یک فیلم کوتاه غیرداستانی با داشتن سناریوی تضاد، یک ویدیو آرت تولید کرده ایم.» 

رستمی ادامه داد: «باتوجه به این نکات کار را برای جشنواره ارسال کردیم و چند ماه بعد، قبل از عید نوروز نتایج تا حدی برای ما روشن شد.» 

این بازیگر تئاتر درباره پرسشی که از او درباره سبک کارهایش پرسیده شد، این چنین پاسخ داد: «اگر بخواهم راجع به سبک صحبت کنم اول باید به صورت کلی پیروی باشد. یعنی در ابتدا پیروی یا مریدی برای یک استاد از سمت ما به وجود بیاید تا ما بتوانیم در آینده‌ یک نوآوری به وجود بیاوریم و یک جلوه جدید ایجاد کنیم. طبیعتا ما از فرم و چارچوب تئاتر در قالب صنعت تصویر پیروی کرده‌ایم.» 
او همچنین درباره مشکلات حوزه هنر در دوران کرونا این چنین ابراز عقیده کرد: «در شهرستان‌های ایران که البته بستگی به استانش هم دارد، اصلا آموزشی در کار نیست که ما بخواهیم نسبت به آن انتقادی وارد کنیم. هرکس ساز خودش را می‌زند و آموزش صحیحی در کار نیست. شاید افرادی باشند که با کنجکاوی و پیگیری بتوانند اتفاقی را به وجود بیاورند اما این اتفاق خیلی محدود است و ثمره‌ای نیز ندارد.» 
به گفته رستمی روزهایی که قصد داشتند تا تئاتری کار کنند، با مجوز عادی ارشاد برخورد می‌کردند؛ چراکه تهیه کننده مقتدری نداشتند و در واقع خودشان تهیه کننده کارهایشان بودند. او ادامه داد: «هر اتفاقی که قرار بود برای ما پیش بیاید از جیب خودمان می‌رفت و خودمان باید مستقیم خرج می‌کردیم. حتی همین کاری که ما برای جشنواره ارسال کردیم، مجوز ارشاد نداشته است. وقتی ما برای نمایشگاه ارسال کردیم، اتفاقی برایش افتاده و در واقع وقتی دیده شد آدم‌ها سرشان را برگرداندند که ببینند این چیست که دیده شده است.»