«بید کاغذی» یا حشره «ماهی نقره‌ای»، آفت موزه‌ها
دیروز عبدالله حاجی‌پور ویدیویی را در اینستاگرامش منتشر کرد که دو بیدکاغذی یا ماهی نقره‌ای را روی یکی از اثار موزه هنرهای معاصر تهران نشان می‌داد. بید کاغذی یا ماهی نقره‌ای با عنوان افت موزه‌ها هم شناخته می‌شود و به خوردن کاغذ، پارچه، فرش و … علاقه دارد.
هنرام‌روز: با این توصیف اثار کاغذی، چاپ‌های دستی، عکس‌های چاپ شده روی کاغذ عکاسی و رنگ‌های طبیعی در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران خوراک مورد علاقه ان‌هاست.
در ویدیوی منتشر شده چند حشره بر اثری «برند و هیلا بخر» در نمایشگاه «مینیمالیسم و کانسپچوال ارت» دیده می‌شود. در سال ۲۰۱۹ اثری از Bernd and Hilla Becher در حراج کریستیز بیش از ۳۳۵ هزار پوند فروخته شده‌است. حالا فکر کنید ارزش اثار این دو هنرمند در موزه هنرهای معاصر تهران چقدر است؟
محل مورد علاقه بید کاغذی در واقع محیط‌های تاریک و مرطوب و گرم است و یکی از افات و تهدید‌های جدی برای گنجینه موزه‌ها، کتابخانه‌ها، محل نگهداری فرش‌ها و کمد لباس‌ها است. این حشرات معمولا در روشنایی دیده نمی‌شوند و اگر به صورت اتفاقی تعدادی از انها در نور روز دیده شود به معنی وجود تعداد زیادی از انها در ساختمان است.
ماهی نقره‌ای تا سه سال عمر می کند و تا ۵۰ بار پوست اندازی می‌کند. آنها می توانند نزدیک به یک سال بدون تغذیه زندگی کنند! نوزادهای این حشره بعد از حدود یک ماه از تخم خارج می‌شوند.
سرد کردن محیط و با فاصله قرار دادن اشیا از زمین یکی از راه‌های جلوگیری از رشد این افت است و موزه‌های سراسر جهان خصوصا با شروع فصل بهار وجود این افت و دیگر افت‌ها را در فضای موزه کنترل می‌کنند.
با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی موزه‌ها وجود این افت در برخی از موزه‌ها گزارش شد. در همان زمان مجموعه کارتی با عنوان موزه‌ها را نجات دهید منتشر و در اختیار کارمندان موزه‌ها خصوصا کارمندان بخش نظافت قرار گرفت. روی کارت‌ها تصاویری از افات معمول موزه و مشخصات انها چاپ شده‌بود.
امیدواریم که موزه‌های ایران تمهیداتی جدی برای مبارزه با افات موزه‌ها بیاندیشند.