تئاتر مستقل در شرایط بدی به روی صحنه می‌رود

هنر ام‌روز- فرزانه شهریاری: نمایش "سکوت سفید" به نویسندگی تام استوپارد، درام نویس بزرگ معاصر  و کارگردانی کورش سلیمانی،  پاییز امسال در تماشاخانه نوفل‌لوشاتو و پس از آن در بخش خارج از مسابقه‌ی سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به روی صحنه تالار چهارسوی مجموعه تئاتر شهر  رفت.

نام این متن از استوپارد "آرامش از نوعی دیگر" بود که گروه اجرایی عنوان "سکوت سفید" را برای این اجرا مناسب‌تر دانست. در این نمایش "آناهیتا اقبال نژاد، مهدی بجستانی، سامان دارابی، الهه زحمتی، الهه شه‌پرست" نقش‌آفرینی کردند و موضوع آن راجع به جان براون، مردی در آستانه‌ی میان سالی‌ست که گذشته‌ای عجیب و دشوار را پشت سر گذاشته و برای دور شدن از اجتماع خشمگین و رسیدن به آرامش مورد نظرش به بیمارستان بیچ وود پناه می آورد و درخواست می کند که او را بدون هیچ بیماری بستری کنند پرسنل بیمارستان این را نمی فهمند و این آغاز داستان است.

به گفته سلیمانی، او پیش از این، حداقل در هفت یا هشت دوره به عنوان بازیگر و به عنوان کارگردان نیز در سه دوره از جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور داشته است، گرچه در پنج دوره هم متونی که برای جشنواره ارائه داده بود، از نگاه او به دلایل عجیبی رد شده است.

کورش سلیمانی، کارگردان و تهیه‌کننده نمایش "سکوت سفید" عنوان کرد که از هیچ حمایت مالی برای اجرای نمایشمان بهره‌مند نشدیم، او درباره‌ی فعالیت‌های تئاتری در این روزها براین باور است که تئاتر کارکردن  یک مقدار دارد سخت‌تر می‌شود و این از سویی به بحث معیشتی مردم برمی‌گردد که طبیعتا همه درگیر آن هستند و سبد فرهنگی خانواده و تئاتر دیدن‌ها هم دارد سبک‌تر می‌شود، خیلی از مردم شاید ترجیح می‌دهند به مسائل به ظاهر ضروری‌تر زندگی‌شان بپردازند؛ گرچه ما معتقدیم که تئاتر یکی از ضرورت‌های اساسی زندگی‌ست اما خوب هنوز این فرهنگ جا نیفتاده است.

موضوع دیگر نیز به فضای کلی کارها برمی‌گردد. آثاری که به روی صحنه می‌آید به نوعی دارد به سمت و سویی حرکت می‌کند که تئاترهای مستقل و تئاترهایی که تماشاگر را به سمت اندیشیدن توصیه می‌کند و تئاتر اصیل که مبتنی بر زیبایی شناسی هنری، تهیه و تولید می شود و این دست کارها  که در اقلیت است در شرایط بدی به روی صحنه می رود  و یک مقدار فضای تماشاگر و نوع سلیقه مخاطب‌ها تغییرات جدی کرده است و این‌ها معضلاتی‌ست که در کنار سایر مسائل باعث شده است که کار کردن تئاتر سخت شود و در چنین شرایطی پیش‌بینی این که در آینده چه برنامه‌هایی برای تئاتر کردن دارم را دشوار می کند . پس از خستگی این چندماه تلاشی که برای نمایش "سکوت سفید" انجام داده‌ام،  امیدوارم  در سال آتی بتوانم حداقل یک کار را به روی صحنه ببرم.