آخرین خودنگاره‌های هنرمندان، حقیقی ترین تصویر از زندگی آن‌ها
ون گوگ در سال 1889 قبل از درگذشتش در نامه‌ای به برادرش تئو نوشت: "می گویند شناختن خود سخت است. من هم باور دارم شناختن خود دشوار است. همچنین کشیدن نقاشی از خود هم دشوار است." از ون گوگ حدود 30 نقاشی سلف پرتره یا خود نگاره باقیست که با کنار هم قرار دادن آن‌ها می‌توانید مراحلی از زندگی این هنرمند را ببینید. او تنها هنرمندی نبود که سلف پرتره‌های زیادی از خود خلق کرد. گاهی آخرین سلف پرتره‌ها یا خودنگاره‌هایی که هنرمندان از خود کشیده‌اند حقیقی ترین تصویر از هنرمند هستند. در این گزارش چند مورد از آخرین خودنگاه‌های هنرمندان را می‌بینیم:
هنرام‌روز:
رامبراند 1669
یکی از معروفترین خودنگاره‌های رامبراند هنرمند عصر طلایی هلند و دوران باروک خودنگاره‌ای است که در سن 63 سالگی از خود ترسیم کرده‌است. در این تصویر توانایی هنری و تکنیکی هنرمند در بهترین حالت خود به نظر می‌رسد اما چهره با نگاهی غمگین و بی فروغ به مخاطب خیره شده‌است.
فریدا کالو 1944
ستون فقرات این هنرمند مرکزیکی در پی یک تصاوف در نوجوانی آسیب دید و سال‌ها درد و ناراحتی و عمل‌های جراحی متعدد را به او تحمیل کرد. فریدا کالو در تمام عمر مجبور به پوشیدن جلیقه‌ای مخصوص برای نگهداری از ستون فقراتش بود. او همچنین سال‌های زیادی از عمرش را روی تخت و به تنهایی سر کرد و خودنگاره‌هایی زیادی از خود کشید. اما آخرین خود نگاره این هنرمند او را در دشتی خالی نشان می‌دهد و جلیقه مخصوص و نشانه‌هایی از درد روی تنش هستند. او با صورتی اشکبار و با جسارت به بیننده نگاه می‌کند.
پابلو پیکاسو1972
این هنرمند اسپانیایی تا ساعاتی پیش از مرگش در سن 91 سالگی به نقاشی مشغول بود. آخرین سلف پرتره‌ای که از او باقی مانده نشانه‌هایی از ترس و مرگ غریب الوقوع را نشان می‌دهد.
سوفونیسبا آنگیسولا 1610
آخرین سلف پرتره باقی مانده از این هنرمند زن قرن 16 در ایتالیا نیز بر خلاف دیگر آثارش که سرشار از رنگ و تحرک هستند نشانه‌هایی از تیرگی و سکون در خود دارد.
خودنگاره فرانسیسکو گویا به همراه دکترش 1820
این هنرمند اسپانیایی در سن 79 سالگی و در سال 1819 دچار بیماری سخت شد و بعد از بهبود، این نقاشی خودنگاره به همراه دکترش را خلق کرد. در توضیح درباره این اثر نوشته است که نقاشی را به پاس قدردانی از زحمات دکتر و دوستش برای درمان و نجات جان او از یک بیماری سخت کشیده است. در این نقاشی گویا از درد ملافه را در دستش می‌فشارد و پژشک در تلاش است تا به او نوشیدنی بدهد.
خودنگاره ادوارد مونش با ساعت و تخت 1940
این هنرمند نروژی سال‌های زیادی را در انزوا و بیماری زندگی کرد. او درباره خودش می‌گوید رنج‌های من بخشی از من و هنرم هستند. آخرین خودنگاره باقی مانده از او فیگورش را ایستاده بین تخت و ساعت نشان می‌دهد و پشت سرش دری باز ترسیم شده. تمامی این‌ها نشانه‌هایی از پایان هستند.
لوسین فروید 2002
این هنرمند نیز تا هفته پایانی زندگی مشغول به نقاشی بود و در سال‌های پایانی عمرش خودنگاره‌های زیادی از خود خلق کرده‌است. آخرین خودنگاره او پرتره‌ای است که نشانه‌هایی از فشار زندگی در آن دیده می‌شود و سعی دارد کرواتاتش را از دور گردنش باز کند.
پیر بنار1930
آخرین خودنگاره این هنرمند فرانسوی هم مانند دیگرآثارش سرشار از رنگ‌های روشن است اما هنرمند در این خودنگاره از تماس چشمی با بیننده پرهیز می‌کند و چهره‌اش در سایه قرار گرفته است.
ون گوگ 1889
آخرین خودنگاره وینسنت ون گوگ مربوط به زمانی است که در روزهای آخر عمرش به خاطر فشار عصبی در آسایشگاه بود. در این خود نگاره ون گوگ با نگاهی کم فروغ و از گوشه چشم به مخاطب نگاه می‌کند و شاید رنگ‌های سرد این تابلو نشانی از ناامیدی این هنرمند باشد. هر آن منتظر هستید که صورت داخل نقاشی از شما روی برگرداند.