روزهای شیرین پنجاه سالگی آقای بازیگر/ پارسا پیروزفر و بازگشت به سینما با «مجبوریم»
درست در لحظه‌هایی که تام کروز در ۵۹ سالگی شاداب و سرزنده مانند یک جوان روی فرش قرمز جشنواره کن با طرفدارانش خوش و بش می‌کند و لنز عکاسان را جذب خودش می‌کند، این سر دنیا سینمای ایران هرچقدر از صنعت سینمای دنیا عقب مانده اما صاحب ستاره کم ادعایی است که در آستانه پنجاه سالگی همانقدر محبوب و شاداب است و حاصل زیست شخصی اش او را به محبوبیتی کم سابقه رسانده.
به گزارش هنر امروز، به اواسط دهه هفتاد برمی‌گردیم. زمانی که بیشتر مردم برای سرگرم شدن تنها می‌توانستند سینما بروند یا تلویزیون تماشا کنند آن هم تنها دو کانال. تصویر یک جوان ایده‌آل در آن زمان پسری با ریش‌‌های مشکی، شلوار پیله دار و کاپشن چرم قهوه‌ای بود. اما باید این فرم و ذهنیت روزی شکسته می شد. صورت و چهره خاص او اما همراه با اخلاقیات خاصش هم بود. پارسا پیروزفر مصاحبه نمی کرد. برای به چشم آمدن حاشیه نساخت. در هر فیلمی بازی نمی‌کرد و حرف بی ربط نمی زد. برای دیده شدن حرمت قائل بود و می‌خواست تنها به واسطه هنرش به چشم بیاید. در تمام این سال‌ها خودش را حفظ کرد و محبوب و محبوب تر شد.
چشم‌های گیرا و صورت معصومش و بازی چشم‌نوازش او را به شهرت بسیاری در میان مردم رساند، به گونه‌ای که هنوز پست‌ها و توییت‌های بسیاری درباره محبوبیت او در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. انگار نه انگار که ۲۲ شهریور امسال ۵۰ سالش می‌شود. این مسیر ستاره شدن و ستاره ماندن پارسا پیروز فر می‌تواند کلاس درسی باشد برای همه آنهایی که می‌خواهند در هنر و بازیگری ماندگار شوند.
«مجبوریم» رضا درمیشیان فرصت دوباره ای است برای تماشای هنر پارسا پیروزفر و حضور کم‌نظیرش روی پرده سینما. بازی گیرای او در نقش دکتر سعادت و سکانس‌های مشترکش با نگار جواهریان فرصتی است برای تماشای بیان و نگاه و بازی‌اش. شاید اگر مدیران این سینما هم به اندازه او هنر و سینما را محترم می‌شمردند امروز سینما روزگار بهتری داشت.