ماجرای اتاق افسانه‌ای ۲۳۷ فیلم «شاینینگ»!

در کتاب استیون کینگ، جن‌زده‌ترین و ترسناک‌ترین اتاق هتل شماره‌ی ۲۱۷ است، نه ۲۳۷ که در فیلم استنلی کوبریک نشان داده شده. سازنده‌ی فیلم بنا به درخواست تیمبرلاین لوژ اورگان (Oregon’s Timberline Lodge)، هتلی واقعی که از نمای بیرونی آن در برخی سکانس‌ها استفاده شده است، شماره‌ی اتاق را در هتل اورلوک فیلم درخشش تغییر دادند. مدیر تیمبرلاین لوژ می‌ترسید که مهمانان پس از نمایش فیلم، از اقامت در اتاق ۲۱۷ بترسند. از آنجا که در هتل واقعی اتاق ۲۳۷ وجود نداشت، کوبریک پیشنهاد تغییر شماره را داد. از قضا، همان‌طور که وب سایت هتل تیمبرلاین تاکنون گزارش داده، اتاق ۲۱۷ بیشتر از هر اتاق دیگری تقاضا می‌شود!

اما ماجرا به همین جا ختم نشده و مستند بلندی در رابطه با این اتاق مرموز و افسانه‌ای ساخته می‌شود. مستند «اتاق 237»  که توسط رادنی آشر سال ۲۰۱۲ ساخته شده، قرار است زوایای پنهان فیلم «درخشش» را به وسیله بررسی تحقیقات تعدادی از هواداران افراطی این فیلم بازگو کند. ساختار مستند از ۹ اپیزود تشکیل شده که در هر کدام به یکی از تئوری‌های پیرامون فیلم پرداخته می‌شود.

این مستند تاکنون جوایز متعددی را به خود اختصاص داده که از آن جمله می‌توان به «هوگوی طلایی» به عنوان بهترین مستند در جشنواره فیلم شیکاگو، جایزه «گاتهام» به عنوان بهترین مستند جشنواره فیلم مستقل گاتهام و جایزه «ارکیده طلایی» جشنواره فیلم هاوایی اشاره کرد.

 این مستند از 9 بخش تشکیل شده که در هر بخش، به سرنخ‌هایی از برخی لایه های پنهان فیلم درخشش اشاره می‌شود. در بخشی از این فیلم، به این نکته اشاره می‌شود که در حقیقت درخشش فیلمی درباره نسل کشی سرخ پوست ها توسط دولت آمریکا است و برای اثبات این ادعا به نمادهایی که کوبریک در فیلم استفاده کرده متوسل می‌شود یا در بخشی دیگر، شخصیت جک تورنس (جک نیکلسون) نمادی از شخصیت هیلتر معرفی می‌شود و نتیجه می‌گیرد که درخشش فیلمی درباره هولوکاست است.

در بخش دیگری از مستند، به استفاده کوبریک از طرح های معماری پرداخته می شود و به تحلیل ساختار پر جزییات و تایمینگ های حیرت آور فیلم می پردازد. بر این اساس در یکی دیگر از بخش‌ها، این بحث پیش کشیده می‌شود که چطور کوبریک به وسیله میزانسن سعی می‌کند بر ناخودآگاه مخاطب تاثیر بگذارد و به عنوان نمونه، در میان یک سکانس دو نفره با حضور جک و وندی (شلی دووال)، صندلی ای که در پس زمینه تصویر جک قرار دارد به طور ناگهانی غیب می شود. به نظر می‌رسد که با چنین ترفندهایی است که رفته رفته حس استرس در ناخودآگاه مخاطب نقش می بندد، بدون این که او شاهد اتفاق خاصی باشد. شاید به خاطر همین دلایل است که حس هراس و نا امنی در طول فیلم ما را در برمی گیرد که دقیقاً خودمان نمی دانیم علت آن چیست.

این مستند ادعا دارد فیلمی که دولت آمریکا از لحظه قدم گذاشتن نیل آرمسترانگ بر سطح کره ماه برای سراسر دنیا به صورت زنده به نمایش گذاشت، جعلی بوده و توسط کوبریک در یکی از استودیوهای هالیوود به صورت محرمانه ساخته شده است. طرفداران این تئوری معتقدند که کوبریک این فیلم را پس از به پایان رساندن فیلمبرداری «2001: یک اودیسه فضایی» (1968) ساخته است البته ناسا بارها این ادعاها را تکذیب کرده و همه آنها را شایعه و ساخته ذهن افراد دانسته است.

اما ماجرا وقتی جالب می شود که کوبریک در فیلمی چون درخشش، به قضیه آپولو 11 اشاره می کند. اشاره هایی که مستند اتاق 237 آنها را مورد بررسی قرار می دهد و به نتایج جالبی می رسد به عنوان نمونه، ما در درخشش می بینیم که شخصیت پسر بچه (دنی لیوید) در حالی که لباسی با طرح آپولو 11 را بر تن کرده، به همان اتاق مرموز شماره 237 نزدیک می‌شود اما نمی بینیم که وارد اتاق می شود یا خیر. مقدم با بیان این که شماره 237 اشاره به فاصله زمین تا ماه دارد، خاطرنشان کرد: روی برگه ای که در فیلم به کلید آن آویزان است عبارت «روم نامبر» نوشته شده که بتوان آن را به عبارت «مون روم» یا همان اتاق ماه تعبیر کرد. نکته دیگر نیز این است که شماره این اتاق در رمان کینگ 217 بوده و کوبریک به این بهانه که مدیر هتل محل فیلمبرداری از او خواسته تا شماره اتاق را عوض کند، آن را به 237 تغییر داده است. در حالی که آن هتل اصلاً اتاق 237 ندارد که مدیرش بخواهد بابت آن نگران باشد.