بیوگرافی گیزلا وارگا سینایی (۱۳۲۳ - )

هنر ام‌روز: گیزلا وارگا سینایی در اروپا و پس از یک کنسرت موسیقی با خسرو سینایی آشنا شد، با او ازدواج کرد و در سال ۱۹۶۷ همراه شوهرش به ایران آمد و قریب ۴۰ سال است که مشغول فعالیت هنری است. وی از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۸۲ در مدارس وابسته به سفارت آلمان مشغول تدریس بود و سال ۱۳۸۰ موفق به عضویت در انجمن هنرمندان نقاش ایران و گروه هنری دنا شد. شرکت در نمایشگاه‌های متعدد انفرادی و گروهی در ایران، پاکستان، ترکیه، اروپا، آمریکا، کانادا، چین و دبی از دیگر فعالیت‌های این هنرمند است.

گیزلا وارگا سینایی، هنرمند نقاش پیشکسوت درباره ویژگی‌های خاص آثارش به خبرنگار مهر گفت: از ۵۱ سال پیش که به ایران آمدم، هفت دوره مختلف هنری را سپری کردم که متاثر از حس شخصی‌ام نسبت به اطراف بوده است. مجموعه آثارم با عنوان «طنین سکوت» نتیجه توجه به مجسمه‌های تخت جمشید است و در این مجموعه سعی کردم ابهت این مجسمه‌ها را در کنار گل، گیاه یا جانداران کوچک که نشانه زنده بودن است، به نمایش درآورم. مجموعه دیگری با عنوان «دیوارها» دارم که به بهار زندگی در زمستان اشاره دارد.

وی درباره انتخاب تکنیک و رنگ در آثارش نیز توضیح داد: انتخاب تکنیک و رنگ برای کارهایم کاملاً حسی است، اگر به دوره‌های مختلف کاری‌ام نگاه کنید متوجه می‌شوید که در هر دوره از زندگی‌ام تحت‌تاثیر چه بوده‌ام. از طرف دیگر انتخاب تکنیک و رنگ در کار به موضوع موردنظر نیز بر می‌گردد، چراکه برای من بار ادبی یک موضوع از اهمیت بالایی برخوردار است. برخلاف آنچه که دیگر نقاش‌ها معتقد هستند یک موضوع باید فرم و رنگ داشته باشد، من به این معتقد نیستم و بار ادبی موضوع برایم مهم است.

این نقاش پیشکسوت خاطرنشان کرد: مجارستان، کشور کوچکی است و ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد، اما برای مثال فقط کتاب عمر خیام را ۱۶ نفر ترجمه کرده‌اند و دیگر کتاب‌های ادبای ایرانی مثل شاهنامه، حافظ و سعدی نیز مخاطب بسیاری دارد، بنابراین من هنوز در مجارستان بودم مطالب زیادی از ایران می‌دانستم.

وی در پایان زبان شعر را زبانی بین‌المللی دانست و گفت: زبان شعر جهانی است و وقتی به صورت نقاشی در می‌آید، چون نیاز به کلام ندارد قابل فهم‌تر است و همان حس و حال و هوا را منتقل می‌کند.

گیزلا وارگا سینایی هنرمند نقاش در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حرفه گالری‌داری در ایران و کیفیت فعالیت گالری‌های امروز بیان کرد: روند رو به رشد تعداد گالری‌های جدید در ایران یک اتفاق فوق العاده است که البته هنوز نتیجه آن را به‌خوبی مشاهده نکرده‌ایم اما افزایش شعبه‌های برخی از گالری‌های تهران به شعبه دوم و سوم نشان‌دهنده این واقعیت است که چنین کشش و پتانسیلی در حرفه گالری‌داری وجود دارد که گالری‌های تهران شعبه‌های بعدی خود را هم راه‌اندازی کرده‌اند.

وی با بیان این که نسل جوان هنرمندانی را داریم که بسیار خوب کار می‌کنند، ادامه داد: این‌ها اتفاقاتی است که به نظر من امیدوار‌کننده است و به نظر من یک پروسه است تا به نتیجه مطلوب برسد.

سینایی تأکید کرد: من معتقدم که بعد از رشد سینمای ایران و معرفی آن در سطح دنیا حالا نوبت به هنرهای تجسمی ایران رسیده است که در دنیا مطرح باشد و اگر چه ممکن است به سرعت سینما رشد نکند و معرفی آن در سطح دنیا شتابان نباشد اما امیدوارم که به زودی شاهد این اتفاقات تازه باشیم.

وی افزود: رشد و گسترش فعالیت گالری‌های ایران هم نمونه‌ای از این اتفاقات خوب است که نویدبخش حرکت رو به رشد و رو به جلوی هنرهای تجسمی ایران است و باید برای رسیدن به نقطه مطلوب کمی صبر کنیم.

این بانوی نقاش در پایان اظهار کرد: من این افتخار را دارم که از همان لحظه اول بازگشایی نخستین گالری‌ها در ایران به خصوص بعد از انقلاب اسلامی و دوران جنگ ما، همیشه با آن ها همکاری می‌کردیم تا رونق پیدا کنند و امروز هم خوشحالم که هر هفته دو سه گالری با ما تماس می گیرند که آثار ما را در گالری خود به نمایش بگذارند و این اتفاق خوبی است.

گیزلا وارگا سینایی از نحوه آشنایی خود با خسرو سینایی گفت و ادامه داد: خانه هنرمندان ایران برای خسرو سینایی و من ویژگی بخصوصی داشت؛ خانه اول ما در خیابان ویلا بود و هر زمان به خانه هنرمندان ایران می‌آیم برایم یادآور آن ایام است و گویا به خانه قدیم خودمان بازگشته‌ام. تمام ملاقات‌های کاری و دیدار با دوستان سینایی در خانه هنرمندان ایران انجام می‌شد. در این مجموعه برنامه‌های متنوعی برگزار می‌شد و ان‌شاءالله پس از کرونا مجددا هم برگزار خواهد شد. سینایی این فضا را خیلی دوست داشت و فکر می‌کنم برای او خیلی الهام‌بخش بود. خوشحالم که در این قسمت شهر این مجموعه ساخته شد. خانه هنرمندان ایران برای من هم‌چون یادگار و یادبودی از خسرو سینایی است. ما بعد از کرونا به یاد ایشان باز هم به خانه هنرمندان ایران خواهیم رفت.

وی اضافه کرد: زمانی که شروع به نقاشی کردم و در گالری آقای تباتبایی نمایشگاه برگزار کردم، خسرو سینایی کمک بسیاری به من کرد. در یادگیری زبان و ادبیات فارسی هم به من کمک زیادی کرد. او ما را خیلی تشویق می‌کرد و ما هم او را بسیار تشویق می‌کردیم. ادبیات را دوست داشتیم و تجربیات‌مان در این زمینه را با هم به اشتراک می‌گذاشتیم. زمانی که فرح اصولی به زندگی ما وارد شد، سه هنرمند بودیم با حساسیت‌های بالا و فعالیت‌های هنری و ادبی و بحث‌های مشترک زیادی داشتیم و به نقد آثار همدیگر نیز می‌پرداختیم.

این هنرمند نقاش در پایان گفت: ما در مورد سناریو فیلم‌های سینایی با هم صحبت می‌کردیم و از نحوه شکل‌گیری آنها هم خبر داشتیم. شانس ما این بود که در حوزه تجسمی فعالیت می‌کردیم و می‌توانیم نقاشی خودمان را به پایان برسانیم. اما فیلم فاکتورهای تعیین‌کننده مختلفی دارد. خسرو سینایی هم می‌خواست راحت و آزاد کارش را انجام دهد که خب کار دشواری بود و بیشتر فیلم‌هایی که ساخت هم در واقع خودساخته بود. ما هم با او همکاری می‌کردیم، هنر در زندگی ما جریان داشت و در مورد کارها با هم بحث و گفتگو می‌کردیم.

نخستین کتاب آثار نقاشی «گیزلا سینایی» رونمایی می شود. کتاب «سفرنامه» با مروری بر آثار نقاشی «گیزلا وارگا سینایی» به همراه آلبوم «با خیام» از مجموعه «دیوارها و نقش ها» ۳۰ آبان ماه 1393 در گالری سین رونمایی شد. کتاب «سفرنامه» با مروری بر آثار نقاشی «گیزلا وارگا سینایی» به همراه آلبوم «با خیام» شامل ۲۵ پرینت از مجموعه «دیوارها و نقش‌ها» در گالری سین رونمایی شد.

در این مراسم که روز جمعه ۳۰ آبان برگزار شد، فیلم «گیزلا» نیز به نمایش درآمد. این مستند که نگاهی به زندگی شخصی و هنری گیزلا وارگا داشت که توسط مرحوم خسرو سینایی، همسر این نقاش ساخته شد که خود یکی از بزرگترین فیلم‌سازان و مستندسازان ایرانی است. در بخش دیگری از این مراسم، فیلم کوتاه “سفرنامه” که توسط گیزلا سینایی و با تلفن همراه ساخته شده است، نمایش داده شد. این فیلم پیش از این در بخش «نگاه هنرمند» دومین جشنواره فیلم و عکس همراه تهران اکران شده بود. فیلم کوتاه «سفرنامه» نیز در ادامه نمایشگاه و کتاب از گیزلا سینایی با همین نام ساخته شده و سفری در زندگی شخصی و هنری این نقاش مجارستانی تبار ساکن ایران بود.

نمایشگاه‌ها:

• ۱۳۴۷–۴۸ گالری هنرجدید– تهران – ایران

• ۱۳۵۲ انجمن ایران و آمریکا – تهران – ایران

• ۱۳۵۴ گالری لوترک – تهران – ایران

• ۱۳۵۶ گالری خانه آفتاب – تهران – ایران

• ۱۳۵۹ گالری آی وینا– وین – اتریش

• ۱۳۶۰ موزه کافه وینا– وین – اتریش

• ۱۳۶۵ نمایشگاه خصوصی " پژواک سکوت " – تهران – ایران

• ۱۳۶۸ و ۱۳۷۱ و ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ گالری گلستان – تهران – ایران

• ۱۳۷۸ گالری آریا – تهران – ایران

• ۱۳۸۱ موزه هنرهای معاصر اصفهان – اصفهان – ایران

• ۱۳۸۴ گالری هما – تهران

• ۱۳۸۶ مرکز هنری پیرکانپوژا – فنلاند

• ۱۳۸۶ پیتارساری توپاکاماکاسیانی به همراه جانا ارکیلا – فنلاند

• ۱۳۸۸ گالری سین- تهران

• ۱۳۸۹ گالری آپادانا. گل و مرغ- اصفهان-ایران

• ۱۳۸۹.Szombathely Kunsthalle (سفرنامه) و فستیوال Mediawave- مجارستان

• ۱۳۹۲. گالری هنرVollnhofer( سفرنامه)-بوداپست-مجارستان

• ۱۳۹۲. موزه ملی (سفرنامه)- تفلیس-گرجستان

حراجی‌ها:

حراج تهران، ۴ دى (۱۳۹۵)

حراج تهران، ۲۲ دی (۱۳۹۶)