چهار شاهکار سینما که پایان آن‌ها به اجبار تغییر کرد!
فیلم‌های معروف بسیاری وجود دارند که محصول نهایی که ما از آن‌ها می‌بینیم پایانی متفاوت از فیلم‌نامه‌هایشان دارند و یا حتی بعد از فیلمبرداری و تدوین قسمت‌هایی از آن حذف می‌شوند. در این مطلب چهار فیلم کلاسیک را نام بردیم که به دلایل و انگیزه‌های متفاوت آن‌طور که پیش‌بینی شده بودند به پایان نرسیدند.
سرگیجه (Vertigo) نزدیک بود قربانی کد هیز شود
سرگیجه‌ی آلفرد هیچکاک به قوانین اخلاقی و محدود کننده‌ی مورد علاقه‌ی هالیوود کاملا بی‌اعتنایی کرد. فیلم غیرمنتظره به پایان می‌رسد با این که اسکاتی (با بازی جیمز استوارت) برای دومین بار از دست دادن معشوق خود مادلین/جودی (با بازی کیم نواک) ناامید شده بود. با این حال، یک تلاش ناموفق برای اصلاح این پایان وجود داشت.
میج (با بازی باربارا بل گدس) به گزارش رادیویی در مورد دستگیری مغز متفکری به نام گاوین الستر (با بازی تام المور) قبل از رسیدن اسکاتی به آپارتمانش گوش می‌دهد. میج و الستر از قسمت پایانی حذف شدند، بنابراین این صحنه وضوح و انطباق بیشتری با یکی از استانداردهای سختگیرانه‌ی کد هیز یعنی مجازات شخصیت‌های شرور داشت. پایان اضافی فیلم حفظ می‌شود و تنها گاهی در پخش رسانه‌های خانگی گنجانده می‌شود.
برو بیرون (Get Out) می‌توانست با یک ضدحال به پایان برسد
برو بیرون به کارگردانی جوردن پیل یک کلاسیک مدرن است که به طرز شگفت‌انگیزی جلا داده شده است و گفتار توصیفی آن به طرز عجیبی قابل استناد است. فیلم‌نامه‌ای بدون نقطه ضعفی مانند برو بیرون، به هیچ وجه بدون تجدید نظر به دست نمی‌آید. پیل چند پایان احتمالی طراحی کرده بود، اما فقط دو مورد از آن‌ها به مرحله‌ی فیلمبرداری رسید.
پیل در نهایت انتخاب کرد که کریس (با بازی دنیل کالویا) توسط دوستش رود (با بازی لیل ری هاوری) نجات پیدا کند. در پایانی دیگر، پلیس در حال حاضر شدن در صحنه است زیرا کریس رز (با بازی آلیسون ویلیامز) را خفه می‌کند. رود که به زندان محکوم می‌شود، کریس را ملاقات می‌کند. پایان دیگری که کنار گذاشته شد، نشان می‌داد که رود متوجه اتفاقی که برای کریس در حال رخ دادن است می‌شود و قصد دارد او را آگاه کند اما کریس به او می‌گوید: «نمی‌دانم در مورد چه کسی صحبت می‌کنی.»
پایان اصلی دکتر استرنجلاو (Doctor Strangelove) خیلی نابهنگام و تهاجمی بود
در فیلم دکتر استرنجلاو ساخته‌ی استنلی کوبریک، یک میز پر از شیرینی در اتاق جنگ وجود دارد. این صحنه به معنای هدایت بیننده به پایان اصلی فیلم بود. ژنرال ترگیدسون (با بازی جرج سی اسکات) با سفیر روسیه (با بازی پیتر بول) برای عکاسی از تخته‌ی بزرگ اتاق جنگ دست و پنجه نرم می‌کنند. سفیر روسیه یک شیرینی خامه‌ای را به سمت تورگیدسون پرت می‌کند و به اشتباه رییس جمهور مافلی (با بازی پیتر سلرز) را مورد اصابت قرار می‌دهد و اتاق به یک میدان نزاع بزرگ شیرینی خامه‌ای تبدیل می‌شود.
کوبریک سرانجام این صحنه را بسیار نامناسب و وحشیانه دانست. علاوه بر این، از آنجا که مرحله‌ی تولید استرنجلاو در زمان پس از ترور رییس جمهور کندی بود و رییس جمهور مافلی نزدیک به خانه مورد ضرب و شتم قرار گرفت، به همین دلایل غیرممکن، فیلم جنگ کیک‌های خامه‌ای با اینکه فیلمبرداری شده بود تنها یک بار در سال ۱۹۹۹ در تیاتر ملی فیلم لندن به نمایش درآمد.
ریدلی اسکات برای فیلم بیگانه (Alien) پایان غم‌انگیزتری می‌خواست
بیگانه مرزهای سینمای وحشت را جابجا کرد. در سال ۱۹۷۹، الن ریپلی (با بازی سیگورنی ویور) آنقدر خوب و قوی ظاهر شد که برای قسمت‌های بعدی بدون معطلی انتخاب اول بود.. بیگانه البته برجسته‌ترین نقش ویور بود و ریپلی به اندازه‌ی خود فیلم نمادین و مثال زدنی شد. با این وجود، اگر کارگردان ریدلی اسکات پایان مورد نظر خود را ارائه می‌داد، شاید اینطور نمی‌شد.
اسکات در مصاحبه‌ای گفت: «من فکر کردم که بیگانه باید وارد شود، و ریپلی با نیزه به سمت او شلیک می‌کند و وقتی می‌بیند فایده‌ای ندارد، بنابراین ماسکش را کنار می‌زند و سرش را جدا می‌کند. با حالت چهره‌ی کاپیتان دالاس (با بازی تام اسکریت) می‌گوید: من تمومش می‌کنم.» اسکات با تهدید فسخ قراردادش پایان نهایی را فیلمبرداری کرد. ریپلی بر بیگانه پیروز می‌شود و سپس برای خواب مصنوعی به مخزن مخصوصش برمی‌گردد.
