پنج کمدی نوستالژیک برای تماشا در ایام عید

در ایام نوروز فعالیت‌های زیادی می‌توان انجام داد که همگی آن‌ها بسیار لذت بخش هستند از جمله دید و بازدید اقوام و یا گردش و سفر به نقاط مختلف برای تفریح. در این میان بسیاری از افراد دوست دارند در خانه بمانند و استراحت کنند و زمان خود را به تماشای فیلم و سریال اختصاص دهند. ما در مقاله امروز به معرفی پنج فیلم نوستالژیک کمدی جذاب برای این افراد می‌پردازیم.

فیلم توکیو بدون توقف

 این فیلم به‌کارگردانی سعید عالم زاده در 17 سال پیش یعنی سال 1381 در گونه کمدی تولید شده است. توکیو بدون توقف توانست در مرجع ارزشگذاری سینما و تلویزیون یعنی منظوم نمره 5.7 از 10 را از سوی مردم بدست بیاورد که نشان می‌دهد عموم مردم توکیو بدون توقف را اثری متوسط اما مفید برای تماشا ارزیابی می‌کنند. علی سرتیپی تهیه‌کننده توکیو بدون توقف این فیلم را، به‌عنوان محصول کشور ایران تهیه کرده است.

فیلم‌نامه توکیو بدون توقف توسط فرهاد توحیدی نوشته شده است. در خلاصه داستانی که یا از سوی تیم رسانه‌ای اثر و یا توسط دیگر رسانه‌ها درباره داستان توکیو بدون توقف منتشر شده است، می‌خوانیم: «برادری دیوانه، خواهری معصوم، عمه ای عجیب، پسری عاشق پرور و بلیطی برای «توکیو بدون تو.... »

فیلم توکیو بدون توقف از نظر ساختار (فرم)، محتوا و محیط تولید، به آثار مختلفی شباهت دارد. با توجه به شاخص‌های متعدد و گوناگونی می‌توان گفت آثار مرتبط فیلم توکیو بدون توقف عبارت است از: فیلم دایره زنگی، تهران 1500 و خواب سفید.

فیلم دختر شیرینی فروش

فیلم دختر شیرینی فروش محصول سال 1380 به کارگردانی ایرج طهماسب است. داستان این فیلمماجرای پسر و دختری است از دو خانواده که قصد ازدواج دارند. اما بیست سال است به خاطر مخالفت والدینشان با هم یا خواستگاری و یا عقد و یا عروسی شان به هم خورده است. دعوا بین دو خانواده بالا می گیرد تا اینکه پسر و دختر تصمیم می گیرند خودکشی کنند. از سوی دیگر بزرگترها سخت به دنبالشان هستند و ظاهراً از رفتار گذشته نادم هستند. اما دختر و پسر با وضعیت نابسامان جسمی خود تصمیم به مقابله با بزرگترهایشان می گیرند و در خانه ی پدری سعید در حالی که توسط پلیس و افراد خانواده محاصره شده اند اخطار می دهند که اگر ساعتچی شناسنامه سعید را ندهد و با ازدواجشان موافقت نکند خودشان و خانه را به آتش خواهند کشید. بزرگترها به ناچار رضایت می دهند و وصلت صورت می گیرد. در این شرایط معلوم می شود پدر سعید و مادر نیلوفر هم به یکدیگر علاقمند شده اند زیرا هر دو تنها هستند.

فیلم نان عشق موتور هزار

فیلم سومی که قصد معرفی آن را داریم ماجرای یک عشق زیبا و جالب را دنبال می‌کند. یارولی (اکبر عبدی) عموی باران (بهاره رهنما) که تنها نگهدارنده وی و قیم او نیز بشمار می آید، پس از تعلل باران در مورد ازدواج، او را موظف به تصمیم گیری و انتخاب همسر در مدتی معین می کند. باران که در مدت تعیین شده موفق به انتخاب همسر نشده است مورد توجه و علاقه برزو جوان تعمیرکار (سروش صحت ) قرار می‌گیرد...

اکبر عبدی، گوهر خیراندیش، سروش صحت  و بهاره رهنما از جمله بازیگران این فیلم هستند.

فیلم مهمان مامان

مهرجویی بعد از کمدی «اجاره نشین‌ها» فیلم‌های جدی خوبی نظیر «هامون»، و سه‌گانه «سارا، پری، لیلا» ساخت که هر کدام آثار مهمی ‌در کارنامه مهرجویی است. یکی از مهم‌ترین خصیصه‌های مهرجویی در آثارش اقتباس‌های ادبی اوست که اساسا موفق است. او در تجربه کمدی بعدی خود سراغ اقتباسی از کتاب «مهمان مامان» نوشته «هوشنگ مرادی کرمانی» رفت. این اقتباس درنهایت تبدیل به فیلمی ‌پر بازیگر و متفاوت شد که مانند فیلم «اجاره نشین‌ها»، گوشه‌هایی از جامعه‌ی ایرانی و عادات و رفتار آن را با استفاده از شخصیت‌های مختلفی که شاید نمایندهٔ قشرهای مختلف جامعه‌ ایرانی هستند، نشان می‌دهد. فیلم درنهایت موفق شد در بیست و دومین دوره جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین فیلم را دریافت کند.

داستان فیلم درباره خانواده‌ای است که مهمانی سرزده (تازه عروس و داماد) برای آن‌ها می‌آید، اما چون وضع مالی خانواده خوب نیست، همسایه‌ها دست به دست هم می‌دهند تا آبروی صاحبخانه را حفظ کنند. حضور تعداد بسیار زیادی پرسوناژ در محیطی نسبتا کوچک و تردد و رفت‌و‌آمد آن‌ها باتوجه‌به ریتم تند و پر حس و حال و باتوجه‌به اینکه داستان در یک شب اتفاق می‌افتد و حفظ زمان و یکدستی صحنه و کنترل فضا، کار بسیار سخت و پیچیده ای است که داریوش مهرجویی باتوجه‌به سابقه اش در فیلم «اجاره نشین‌ها» سربلند از ساخت آن بیرون آمده است.

فیلم چند میگیری گریه کنی؟

فیلم چند می‌گیری گریه کنی یکی از فیلمهای سینمایی طنز ایرانی در دهه هشتاد است که فیلمنامه آن را محسن تنابنده نوشته و ماجرای یک مرد متمول به نام رضا شایسته است که در خارج از کشور زندگی می‌کرده، فرزندانش او را رها کرده‌اند و حالا در سنین بالا به ایران برگشته تا پس از مرگ در خاک وطن آرام بگیرد. به این فکر می‌کند که اگر بمیرد، هیچ‌کسی وجود ندارد که مراسم ختم او را برگزار کند. شایسته غمگین است که اصطلاحا گریه‌کن ندارد و این مسئله را با مباشرش در میان می‌گذارد. مباشر این پیرمرد تصمیم می‌گیرد با یک موسسه قرارداد ببندد تا پس از فوت این پیرمرد مراسم باشکوه و پرشوری را با گریه‌کن‌های زیاد برای او برگزار کند.

این فیلم به دلیل سوژه جذاب، فیلمنامه‌ی درخشان و حضور بازیگران مطرحی چون منوچهر نوذری، ابوالفضل پورعرب و حمید لولایی در زمان اکرانش بسیار دیده شد و یکی از بهترین فیلمهای طنز ایرانی نام گرفت. الناز شاکردوست در این فیلم یکی از اولین نقش‌های خود را ایفا کرده است.